Niki woont sinds 1983 in de Poolstraat op Wittenburg en onderhoudt al acht jaar de geveltuinen in de straat en om de hoek. “Ik geniet van alles wat groen is, daar word ik rustig van.” De geveltuinen staan er prachtig bij, en dat is nog niet zo simpel omdat de grond erg droog is. “Het is een lastig stuk om te tuinieren. Toch probeer ik er iets moois van te maken. Ik hou van kleur dus ik probeer dat steeds meer terug te brengen. Als ik in de geveltuinen aan het werk ben geweest, is mijn hoofd leeg en rustig. Het is als een voortdurend veranderend kunstwerk waar de natuur en ik samen aan werken.” Hier staat mijn lievelingsplant, De Zonnehoed.
Tomas, die al 25 jaar in de buurt woont, besteedt veel tijd aan het onderhoud van een tuin langs het water van het Waaigat. “Het is een uniek paradijsje in het centrum van Amsterdam. Vroeger was het een grasveld en buurtgenoten hebben destijds aangevraagd of dit een tuin mocht worden.” De buurttuin is maar liefst 400 vierkante meter. “Dan moet je groot denken”, zegt Tomas. “Kleine plantjes vallen in het niet.” De bomen is de tuin vindt hij belangrijk als uitzicht voor de mensen die op bovenverdiepingen wonen. Maar bomen hebben wel veel water nodig, dus in het sproeien gaat veel tijd zitten. Soms drinkt Tomas met buren een drankje aan de picknicktafel, maar meestal is hij in de weer met het groen. “Stilzitten in de tuin lukt mij nauwelijks, ik ben altijd bezig. Ik vind het leuk om een stukje van de buurt waarin ik woon mooier te maken. Ik ben graag buiten en vind het heerlijk om mijn hoofd leeg te maken als ik in de tuin bezig ben. Mijn hond Floris vergezelt me daarbij maar al te graag.”
