“Wims moeder tipte dat er een woning vrijkwam. Zo ging dat toen. Het is ongekend.”
– Gré, oud-bewoner De Punt
Wieltjes rijgen
Als kind woonde Wim in de Indische buurt. Al op zijn veertiende ging hij aan het werk. Zijn vader, een verzetsman, had de oorlog niet overleefd. Als oudste zoon moest Wim geld verdienen. Hij begon als wieltjesrijger bij fietsfabriek Locomotief. Na zijn diensttijd kwam Wim terecht bij de Draka draadstaalfabriek. Hij woonde inmiddels met zijn moeder, stiefvader en een aantal broers en zussen in De Punt. Dus de fabriek was dichtbij.
Koeien melken
Het werk bij Draka beviel hem niet zo, maar zijn oog viel wel op een mooie jonge meid. Gré, een boerendochter uit Broek in Waterland, had genoeg van koeien melken en wilde geld verdienen. Zo kwam ook zij bij Draka terecht. Eerst in blauwe overall in de fabriek, later in wit jasschort in de koffiekamer. “We hebben elkaar te lang vastgehouden”, lacht Gré. “Dus toen moesten we trouwen.” Wim grinnikt: “Ik weet van niks hoor.”
Eerst inwonen
In 1956 zijn ze getrouwd en even later is hun dochter geboren. Een eigen woning konden ze niet krijgen en dus gingen ze inwonen bij Wims familie. Pas drie jaar later vonden ze een eigen woning in de Czaar Peterstraat. Daar werd hun zoon geboren. In De Punt kwamen ze nog vaak op familiebezoek. Bijvoorbeeld toen in 1968 de IJ-tunnel werd geopend. Bewoners mochten vlak daarvoor lopend door de tunnel. Dat deden Wim en Gré met hun zoontje in de wandelwagen.
Flamingostraat
In 1970 verhuisden ze terug naar De Punt. “We waren vanaf ons huwelijk al lid van de woningbouwvereniging”, zegt Gré. “Wims moeder tipte dat er een woning vrijkwam. Zo ging dat toen. Het is ongekend.” Ook andere familieleden kregen een woning in de buurt. En als ze moesten verhuizen, was Wim chauffeur. Tijdens zijn diensttijd had hij zijn groot rijbewijs gehaald.
Geen badkamer
Er zat nog geen badkamer in hun grote woning. De vorige bewoner had geweigerd die te laten plaatsen. Wim had gouden handjes en bouwde er zelf een. Met ligbad. Daarvoor moest hij wel toestemming vragen bij de opzichter van Onze Woning. Die woonde vlakbij, dus dat was snel geregeld. “Je moest borg betalen en als het goed was aangelegd, kreeg je dat weer terug”, weet Wim nog.
Fietsenstalling
Op initiatief van bewoners was er jarenlang een buurtfietsenstalling in een voormalige werkplaats van Onze Woning. Wim en Gré hebben die ook een tijd beheerd. “Wat het aan huur opbracht, deelden we door het aantal fietsen. Dus iedereen betaalde een klein beetje. Het ging ons niet om winst.” Ook hun eigen fietsen konden er staan. Nog steeds is dat hun favoriete vervoersmiddel.
Opera
In 2018 was er een volksopera in en over de Vogelbuurt. Gré, die veel in koren heeft gezongen, deed auditie. Tot haar grote verbazing werd ze geselecteerd voor de hoofdrol: als 100-jarige Noortje schitterde ze tijdens de uitvoeringen in het Spreeuwenpark.
Lees meer over Renovatie De Punt:
- Van water tot woonwijk (geschiedenis van De Punt)
- Historie behouden, toekomst gebouwd (de historische uitstraling teruggebracht)
- Buurtactiviste Eva Bollen
- Een buurt met toekomst (wijziging van het toewijzingsbeleid)