Zijn vertrek laat mij niet los. Vele uren kon je met hem praten. Hij had het vermogen om alles in een ander perspectief te plaatsen. Op zijn twitter-account omschreef hij zichzelf als iemand die ‘patronen ziet in de chaos’ en ‘nieuwsgierig is naar alles – echt’. Treffender valt het niet te omschrijven.
Frans kon je vinden aan alle tafels in Nederland. Soms in het Catshuis, vaak in bestuurskamers. Maar het kind in hem zag ik het mooist toen hij voor Dudok Wonen een jaar lang het Jongerenbestuur mocht begeleiden. Frans liet zich graag inspireren door jong talent. Het maakte hem jong en daagde hem uit om hedendaagse volkshuisvestingsvraagstukken heel praktisch op te lossen.
Ik zal Frans, en de inspiratie die hij altijd bracht, missen.
Deel dit artikel: