De groene vingers van Jan zijn steeds meer gaan kriebelen. Het begon met plantjes op zijn balkon en later in het trappenhuis. En nu zijn er ook plantenbakken en geveltuintjes op het pleintje voor de woningen. “Het is hier qua architectuur niet erg mooi, dus met de plantenbakken probeer ik het wat op te vrolijken. Het is schaamteloos een hobby van me geworden. Ik ben de tuinman van het pleintje. Maar als ik hulp nodig heb dan staan de buren klaar.”
“We zijn er trots op dat de planten nog in leven zijn na deze warme zomer”, zegt Jan. Tegenwoordig hebben ze gelukkig een buitenkraan. Vroeger ging dat wel anders. “Jarenlang heb ik samen met buren in ganzenpas emmertjes water gevuld in de gracht om de planten water te geven.”
Het Binnengasthuisterrein voelt dorps aan, vindt Jan. “Meestal lijkt het in het centrum alsof niemand elkaar kent. Maar hier is dat anders. Wij hebben echt contact met elkaar en er zijn spontane vriendschappen ontstaan tussen buren. We spelen bijvoorbeeld jeu de boules met zijn allen. Dan nemen bewoners eten mee, het is dan erg gezellig. Deze buurt betekent voor mij echt alles!