Ruim vijftien jaar woont Jannie in haar flat op de dertiende verdieping. Vanaf het balkon is er uitzicht op de meest noordelijke halte van de Noord-Zuidlijn en op Elzenhagen, het nieuwe complex met jongerenwoningen. ‘Die units werden kant en klaar met een vrachtwagen gebracht. Mijn eerste woning in Amsterdam was een zolderkamertje in de Vrolikstraat. Toen was er woningnood en die is er nu nog steeds. Jongeren komen niet aan de beurt. Het is schreeuwend duur, het is kopen, kopen, kopen.’
Het Baken
‘Ik ben jarenlang vrijwilliger geweest bij Het Baken. Dan hielp ik bij de voorbereidingen voor de maaltijden. Nu word ik vier dagen per week om drie uur opgehaald om daar te gaan eten. Eens per maand is er ook bingo. Ik win nooit iets, maar het is wel gezellig. Op Tweede Kerstdag was er een speciale kerstbingo en we hadden een nieuwjaarsborrel met oliebollen. Dat is prettig. Je bent onder de mensen, want hier zit je maar tussen vier muren.’
Niet klagen
‘Voordat ik met mijn man naar Amsterdam kwam, heb ik op veel plekken gewoond en gewerkt als dienstmeisje. Een gezin waar ik werkte nam een café in Deventer over en zij hebben me aan mijn man gekoppeld. Roel kreeg werk als elektricien bij “de woningbouw”. Hij kon van alles. We zijn toen ook verhuisd naar een eengezinswoning in de Wognumerstraat. Hij heeft daar alles zelf gerenoveerd. Toen het lastiger werd met de trap ben ik naar deze flat verhuisd. Je moet niet klagen, maar dragen. Zeuren heeft echt geen zin. Gewoon doorgaan is mijn motto.’
Koffie met koekjes en gezelligheid
‘Hier op tafel staat een foto van Harry. Hij organiseerde heel veel hier in de flat, maar hij is nu overleden. De koffieochtenden die hij heeft opgezet, gaan nog wel door. Elke woensdag en vrijdag komen we even bij elkaar. Voor een euro krijg je twee bakkies koffie met koekjes en gezelligheid.’
In november 2018 hadden we een interview met Harry.
