“Ik werk hier al 26 jaar als allround vakman. Dat betekent dat je allerlei reparaties in een woning kunt uitvoeren. Maar soms is iets niet van binnenuit te repareren. Dan kom ik erbij met de hoogwerker. Sinds we die hebben, nu alweer 15 jaar, kunnen we reparaties op lastige plaatsen sneller oplossen. Dat is fijn voor de bewoners en ook nog eens goedkoper dan als we een steiger moeten bouwen of een aannemer inhuren.”
Speld in hooiberg
“De meeste reparaties waarvoor ik omhoog ga zijn lekkages. Mijn collega’s maken foto’s in de woning en geven aan wat waarschijnlijk het probleem is. Ik moet dan bijvoorbeeld een raam aan de buitenkant afkitten, een dakgoot repareren of een dakpan vervangen. De ene keer is de oorzaak heel duidelijk. Maar lang niet altijd. Dan moet je echt zoeken naar een speld in de hooiberg.”
Veilig werken
“Soms kom ik er nog steeds niet bij met de hoogwerker. Dan moet ik vanuit het bakje verder over het dak klimmen. Om dat veilig te doen gebruiken we touwen. Je moet wel goed op je tellen passen. We hebben bij Lieven de Key een team van tien collega’s die daarvoor een speciale training hebben gevolgd. De Arbo-regels zijn steeds strenger. Toen ik als 18-jarig begon te werken, klom ik het dak op en balanceerde ik over de nok van het dak. Dan mag nu niet meer.”
Materiaal hijsen
“De hoogwerker is tegelijkertijd een hijskraan en zo kan ik ook helpen als er materialen naar boven moeten. In een smal trappenhuis kom je soms de bocht niet door met een keukenblok of een radiator. Met de hoogwerker is dat zo gepiept en dat scheelt mijn collega’s heel wat sjouwen. Ook breng ik soms aannemers naar een dak zodat zij daar hun werk kunnen doen. Aan de Cornelis Lelylaan vervangen we zo’n 300 cv-ketels. Ik ben daar dan een paar keer per week zodat de aannemer een nieuwe aluminium schoorsteen kan plaatsen. Op zich is dat weinig werk, maar je moet er wel even bij zijn. Doordat we de hoogwerker hebben, hoeven er geen steigers om het gebouw te komen. Dat scheelt weer geld en overlast voor de bewoners.”
Zwaaien
“Bewoners krijgen vooraf een berichtje dat ik kom. Maar ze hoeven er niet voor thuis te blijven. Soms worden ze toch verrast en schrikken ze als ik opeens voor het raam sta. Slapende mensen, blote mensen, vrijende mensen, ik heb het allemaal wel gezien in kamers waar normaal geen inkijk is. Dan gaan meestal snel de gordijnen dicht. Kinderen vinden het juist leuk, die zwaaien en komen kijken wat ik aan het doen ben.”